பத்தாம் பத்து ஸ்லோகங்கள்

“மேகமே, என் காதலி அந்த வீட்டில் எப்படி இருப்பாள் என்பதை உனக்கு சொல்கின்றேன், அதனால் நீ அவளை அடையாளம் காணுவது இன்னும் எளிதாகும்.

அவள் என்னை எதிர்பார்த்து, நான் திரும்பிவர இன்னும் எத்தனை மாதங்கள் உண்டு என எண்ணிக் கொண்டிருப்பாள். அதை பூஜையில் வைக்க இருக்கும் பூக்களை அடுக்கி வைத்து எண்ணி எண்ணிப் பார்த்துக் கொண்டும் கண்களை துடைத்துக் கொண்டும் இருப்பாள்

சில நேரம் நான அவளோடு இருந்து இன்புற்ற நினைவுகளை மீள மனதில் கொண்டு வந்து, அந்த இன்ப மயக்க நேரங்களின் நினைவில் கற்பனைக் கலவி சுகத்தில் மூழ்கியிருப்பாள்.

இந்த இரண்டில் ஒரு நிலையில் அவள் இருப்பாள், காதலனை பிரிந்த காதலிகள் அந்த வலி கொடுக்கும் துயரமான‌ நிலையினை இப்படித்தான் கடந்து கொண்டிருப்பார்கள்

மேகமே, என் காதலி பகலில் அவ்வளவு துன்பபடமாட்டாள். பூஜை இதர வேலைகள் என கொஞ்சம் கவலையினை மறக்கலாம் ஆனால் இரவில் என் நினைவுகள் அவளை வாட்டும்

இரவில் என் நினைவுகள சுமந்தபடி அவள் படுத்திருப்பாள். அந்நேரம் நீ அவளை சந்தித்து நான் சொன்ன செய்தியினை சொல்ல சரியான நேரம், இதற்காக நள்ளிரவில் நீ அவள் அறையின் சாளரத்தில் காத்திருப்பாய்

மேகமே, நள்ளிரவில் ஒரு பெண்ணை அவள் அறையில் எப்படி சந்திப்பது என தயங்காதே, நீ என் நண்பன் அல்லவா? அவளும் சுத்தமான பதிவிரதை, அதனால் நீ தயக்கமின்றி அவளை என் தூதனாக சந்திக்கலாம்

மேகமே, அவள் நான் இல்லா துயரில் இளைத்து போயிருப்பாள், இரவில் அவள் விரஹம் கூடி ஒருக்களித்து படுத்திருப்பாள், தாபமிக்கவர் கவலையில் வாடுபவர் அக்கோலத்தில்தான் படுத்திருப்பார்கள், அதனால அவளும் அக்கோலத்தில்தான் படுத்திருப்பாள்

மேகமே, அவள் அப்போது கிருஷ்ணபட்சத்தி, தேய்பிறையில் 14ம் நாள் நிலவு காணபடுவது போல மெலிந்து கலையிழந்த‌ சந்தினின் பிறை போல் தோற்றமளிப்பாள.

நான் அவளொடு இருந்த இரவுகளெல்லாம் ஒரு நொடியில் கழிந்ததுபோல் கழியும், மகிழ்ச்சியான காலம் வேகமாய் கரையும், ஆனால் துயருற்ற காலம் எப்போதும் நீளமாக தெரியும்

அப்படி அவளுக்கு அந்த இரவு, நான் இல்ல இரவு நீண்டுகொண்டே செல்வதாக தோன்றும், அந்த மெல்லிய குளிரில் அவள் வடிக்கும் கன்ணீர் உஷ்ணமாக இருப்பதன் ஆறுதலால் அந்த கண்ணீரை மேலும் மேலும் உகுத்து வாடிகொண்டிருப்பாள், அவளை அந்த கோலத்தில் நீ காண்பாய்

மேகமே, அவள் அறையின் சாரளம் வழியாக சந்திர கதிர்கள் வரும், அந்த நிலவினை நோக்கி அவள் ஆசையாய் கண்களை திருப்புவாள், பின் என் நினைவு வந்து நான் இல்லை என்றவுட்ன எந்த வேகத்தில் கண்களை அந்த நிலவினை நோக்கி திருப்பினாளோ அதே வேகத்தில் தாழ்த்தி கொள்வாள்

இனி நிலவினை ஜன்னல் வழியாக பார்க்க கூடாது என கண்களை மூட முயல்வாள், ஆனால் அதற்குள் துளிர்த்த கண்ணீர் அவள் கண்களை மூடவிடாமல் தடுக்கும்

அதிகாலையில் சூரியன் வருமுன் விரிந்தும் விரியாமலும் இருக்கும் தாமரை பனியால் நிரம்பி இருப்பது போல் அவள் கண்கள் பாதி மூடி நீர்தளும்பும் நிலையில் இருக்க்கும் துயர்மிகு கோலத்தை காண்பாய்

மேகமே நான் அவளோடு இருக்கும் காலம் அவள் தினமும் நீராடி நெய் வகைகள் பூசி கூந்தலுக்கு சிக்கெடுத்து சாம்பிராணி இட்டு வகுடு பிரித்து தலைவீசி அலங்கரித்து பூச்சூடி அழகான தேர்போல் தோன்றுவாள்

இப்போது நான் இல்லாமல் அவள் தலைமுடியினை சரிவர வாரமாட்டாள், அது கரடுமுரடாகி சில சடை சிக்குகள் வந்து அவள் கன்னத்தில் வீழ்ந்து கிடக்கும்

என்னை பிரிந்த சோகத்தில் அவ்ள்விடும் மூச்சின் வெப்பத்தால் அவள் சிவந்த உதடே கறுத்து போய்விடும்போது, அந்த கன்னமே கருத்துவிடும்போது அந்த‌ கருத்த குழல் இன்னும் பாழாகுமன்றோ

அவள் என்னை தூக்கத்தின் கனவில் காணவேண்டி நன்றாக தூங்க விரும்புவாள், ஆனால் கவலையின் கண்ணீர் அவளை தூங்கவிடாது

இப்படி தூக்கத்துக்கும் கண்ணீருக்கும் இடையில் போராடும் அவளை நீ காண்பாய்

மேகமே, அவள ஸ்நானம் சரியாக செய்து தலைவராமால் விட்டுவிட்டதால் அவள் கூந்தல் சிக்கு விழுந்து கிடக்கும், அதை தொட்டால் மயிர்கால் வரை வலிகொடுக்கும்

நான் விரைவில் வந்து அவளுக்கு வலிக்காதபடிக்கு அந்த கூந்தலில் சிக்கெடுத்து அலங்கரிப்பேன் என சொல், பிரிந்த காதலன் தன் காதலியினை சந்திக்கும்போது செய்யவேண்டிய முதல் கடமை அதுவன்றோ

அதனால் அவளின் பரந்த ஆனால் இப்போது வறண்டுவிட்ட கன்னத்தில் விழும் சிக்கு விழுந்த கூந்தலை ஒதுக்கியபடி கவலையோடு இருக்கும் அவளிடம் இந்த செய்தியினை சொல்வாய்

மேகமே அவள் கவலையில் மெலிந்து போனதால் நகைகளை சுமக்க கூட சக்தியற்று போயிருப்பாள், மிகவும் சோர்ந்துவிட்ட அவள் தளர்ச்சியால் படுத்திருப்பாள்

மேகமே, ஒருவரை சந்திக்கும்போது அவரின் பண்பினை பிரதிபலித்து வரவேற்பது இயல்பு, வந்தவன் வணங்கினால் வரவேற்பவரும் வணங்குவார்கள், வந்தவன் சிரித்தால் வரவேற்பவரும் சிரிப்பார்கள்

நீயோ நீர்திவலைகளுடன் செல்கின்றாய் , உன்னை வரவேற்க அந்த இயலா நிலையிலும் அவளும் நீர் கொண்ட கண்களோடுதான் எதிர்கொள்வாள், அவள் பண்பு நிறைந்தவள்

மேகமே நான் அவள் இப்படியான கோலத்தில் இருப்பாள் என சொல்வதால் நான் மிகைபடுத்தி சொல்வதாக எண்ணாதே, அவள் என்மேல் கொண்ட அன்பை நான் அறிவேன், முழுக்க உணர்ந்திருக்கின்றேன்

அதுவும் இந்த பிரிவில் மிகவும் உணர்ந்திருக்கின்றேன், அதனால் அவள் என்னநிலையில் இருப்பாள் என்பதை ஊகித்து என்னால் சொல்லமுடிகின்றது, நீ அவளை காணும்போது நான் சொன்ன எதுவும் மிகை இல்லை என்பதை உணர்வாய்

உலகின் அழகான பெண்ணிடம் காதலை பெற்றவன் எனும் கர்வத்தில்தான் பேசுகின்றேன் என எண்ணிவிடாதே

நீ அவளை காணும்போது அந்த அன்பின் சக்திதான் என்னை இப்படி பேசவைத்தது என்பதை உணர்வாய்

மேகமே அவள் இப்போது கேசம் கலைந்து முகத்தில் கூந்தல் சரிய இருப்பாள், அதனால் அவள் கண்களின் ஓரத்தை காண இயலாது, அவள் மைதீட்டியிருக்கமாட்டாள் அதனால் கண்களின் பளபளப்பு குறைந்திருக்கும்

நான் இல்லாமல் மதுபானம் அருந்தியிருக்மாட்டாள் அதனால் கண்களில் போதை கலந்த காதல் பார்வையும் இல்லாமல் போயிருக்கும்

அவள் முகம் அப்படி கலையிழந்து கிடந்தாலும் நீ அவளிடம் என் செய்தியினை, இந்த நல்லசெய்தியினை கொண்டு செல்ல முயலும் போதே அவளின் இடது கண்ணின் மேற்பகுதி துடிக்கும்

அது நல்லசெய்தி வரும் அறிகுறி, நீ நல்ல செய்தி கொண்டு செல்வதால் அவள் இடது கண்ணின் மேற்பக்கம் துடிக்கும், நீ அருகே செல்லும்போது அதை தெளிவாக காண்பாய்

அது நீருக்குள் விளையாடும் மீன் கருநெய்தல் தண்டில் மோதும்போது, அந்த தண்டின் நுனியில் நீருக்கு மேல் வெடுக்கென அசையும் கருநெய்தல் மலர் போல் காட்சியளிக்கும், வெடுக்கன அசையும் கருநெய்தல் மலரின் அழகை துடிக்கும் அவள் இடக்கண் காட்டும், அந்த அழகான காட்சியினை நீ காண்பாய்

மேகமே, என் அன்பான ஸ்நேகிதனே உனக்கொரு ரகசிய அடையாளமும் சொல்கின்றேன் கேள்

எப்படி நல்ல செய்தி வரும்போது அவளின் இடதுகண் துடிக்குமோ அப்படியே அவளின் இடது தொடையும் துடிக்கும்

இடது கண் துடிப்பது நல்ல நிமித்தம் என்பது எல்லோரும் அறிந்தது, அந்நேரம் இடது தொடையும் துடிக்கும்

அது எப்படியான தொடை எனும் அழகை சொல்கின்றேன் கேள்

மேகமே, அவளுடன் நான் கலந்திருக்கும் நேரங்களில் காமத்தின் மிகுதியால் அந்த தொடைகளில் நககீறலை ஏற்படுத்திவிடுவேன் , இப்போது அந்த காயமெல்லாம் இல்லாமல் தொடை இயல்பாய் இருக்கும்

முன்பு அவள் முத்துக்கள் தொங்கும் மாலையினை இடையில் அணிந்திருப்பாள், அது அவள் தொடைவரை நீண்டு புரளும், முத்துக்கள் கொடுக்கும் குளிர்ச்சியில் அந்த தொடையில் நான் பதித்த நககுறிகளின் வலி அவளுக்கு குறைவாக தெரியும், அந்த முத்துமாலை அவள் தொடையில் அந்த இதத்தை கொடுக்கும்

அனால் இப்போது இடைமெலிந்து அந்த முத்துமாலை அலங்காரமுமின்றி அந்த தொடை இருக்கும்

மேகமே, அது வாழைமரத்தின் அடிபாகம் போல பளபளப்பான தொடைகள், அதற்காக வாழைமடலின் வெளிபாகத்தை பார்த்து அப்படியான தோற்றம் என எண்ணிவிடாதே

வாழைமடலின் வெளிமடலை விட உள்ளிருக்கும் மடல்தான் அழகும் பளபளப்பும் நிறைந்தது, காரணம் அங்கே சூர்ய ஒளிபடாது, அப்படி சூரியன் படாத பாகமான அவள் தொடையும் வாழையின் உட்பாகம் போல பளபளப்பாக அவ்வளவு அழகாகமின்னும்

மேகமே, நான் அவளோடு கூடிய காலங்களில் அவள் இன்பத்தின் உச்சத்துக்கு சென்று பின் தளர்ந்து வீழ்வாள். அப்படி அவள் தளரும்போது நான் என்ன செய்வேன் தெரியமா?

சரிந்துவிழும் வாழைபழகுலையினை வேகமாக தாங்குபவனை போல் என் இரு கைகளாலும் அவள் தொடையினை தாங்கிபிடித்து அவளின் ஆயாசம் தீர இறுகி பிடித்திருப்பேன்

அப்படியான அவளின் இடது தொடை நல்ல செய்தி கேட்டு துடிப்பதை அவளின் ஆடை அசைவினில் நீ காண்பாய், அது பூவுக்குள் பூகம்பம் வந்தது போல் மெல்லிய அசைவாய் தெரியும்.”

(தொடரும்…)